Amazone te paard

Kunstenaar Arthur Spronken (1930-2018) geldt als de oervader van de Limburgse beeldhouwers. Een kleine man die grote beelden maakt. Indrukwekkende beelden, waar hij niet mee te koop liep. In zijn jeugd werd Spronken zowel beïnvloed door de paardenliefhebberij van zijn vader en grootvader, als door de beeldhouwer Paul Schmalbach. Hij werd klaargestoomd voor de handel, maar ging uiteindelijk naar de Kunstnijverheidsschool in Maastricht, waar hij onder anderen les kreeg van Charles Vos en Harry Koolen.

De paardentorso’s van Arthur Spronken laten de dynamiek van het lichaam zien. Die dynamiek wordt zo belangrijk bij de latere paardentorso's, dat de benen alleen in aanzet te zien zijn, de aanzet tot de beweging die in de torso plaatsvindt. Vanaf 1962 wordt het paard een steeds terugkerend element in zijn oeuvre. Maar het is niet een weergave van een realistisch paard. Spronken richt zich volkomen op de paardetors. Niets meer dan het lijf, de billen en de nek laat hij de toeschouwer zien.